تاختن:دویدن،حمله مَلِک:پادشاه چیره:پیروز
کمند:طناب،ریسمان مرکب:اسب پیمودن:طی کردن
باز:پرنده ای شکاری جام:کاسه آزرده خاطر:رنجانیده
مالامال:پر،لبریز هلاک:نابودی بی درنگ:فوری
مجال:فرصت منبع:سرچشمه سراسیمه:هراسان
دانش زبانی
در سا ل های گذشته آموختیم که کلمه ها در زبان فارسی، گاهی یک بخش هجا دارند.
مانند گل، دل، رفت ، چید
گاهی کلمه هایی داریم که چند بخش هجا دارند.
رفتن دل دار گُل کار 2 بخش
رفتنی دل داری گل کاری 3 بخش
خواندنِ کلمه ها و جمله های کوتاه و یک بخشی معمولاً مشکلی ندارد؛ امّا در چند بخشی ها
تشخیص شکل درست خواندن، دشوار است. به نمونه های زیر توجّه کنید:
بازی:شاه، بازی داشت.---} یک باز، پرنده ای شکاری
بازی:ورزش، مسابقه
معنی واژه ها:
خلق:آفریده اخلاق:جمع خُلق، رفتار خوب
خلقت:آفرینش احسان:خوبی،بخشش
عجله : شتاب خودبینی:غرور،تکبّر
درنگ:صبر پیشه:کار،حرفه
سپری شد:طی شد لابد:انگار،گویا
برخاست:بلند شد نمایان:آشکار
دیدگاه:نظر بحث:گفت و گو
رنگ و بو:رونق تفکّر:اندیشیدن
باور: یقین،اعتقاد شباهت:شبیه بودن
متن شعر:
ای مادر عزیز که جانم فدای تو
قربان مهربانی و لطف و صفای تو
هرگز نشد محبّت یاران ودوستان
هم پایه ی محبّت و مهر و وفای تو
مِهرت ، برون نمیرود از سینه ام که هست
این خانه،خانه تو و این دل، سرای تو
ای مادر عزیز که جان داده ای مرا
سهل است اگر که جان دهم اکنون برای تو
خشنودی تو مایه خشنودی من است
زیرا بُوَد رضای خدا ، در رضای تو
گر بود اختیارِ جهانی به دست من
می ریختم تمام جهان را به پای تو
تفسیر شعر:
ای مادر خوب و عزیز که جان و زندگی من به قربان تو
جان کم ارزش من قربان محبت و خوبی های تو می باشد
هیچ وقت لطف و مهربانی های دوستان و آشنایان
برابر و هم اندازه با لطف و خوبی های تو نمی شود
مهربانی ها و لطف ها و خوبی های تو از وجودم خارج نمی شود
دل من وهستی من مانند خانه و سرایی برای تو است
ای مادر مهربانی که مرا وجود و جان بخشیده ای
خیلی برایم آسان است که جانم را در راه تو فدا کنم
شادی و خوش حالی تو موجب شادی و خوش حالی من است
چون که خوش حالی شادی تو موجب شادی و خوش حالی خداوند است
اگر جهان در اختیار و کنترل من بود
همه ی جهان را به خاطر رضایت و خوش حالی تو و در راه تو فدا می کردم.
متن درس:
این همه خَلق را که شما بینید بدین چندین بسیاری،این همه را خالقی است
که آفریدگار ایشان است و نعمت بر ایشان از وی است،آفریدگار را بباید پرستیدن
و بر نعمت او سپاس داری باید کردن.
اندیشه کردن اندر کار خالق و مخلوق،روشنایی افزاید اندر دل و غفلت از این
و نا اندیشیدن،تاریکی افزاید اندر دل،ونادانی،گمراهی است.
معنی :
این همه آفریده که می بینید که این قدر زیاد است،این همه را آفریننده ای آفرید
که خداوند گار است و نعمت های ما از ایشان است.آفریدگار را باید بپرستیم و
از نعمت او شکر گذاری و تشکر باید بکنیم.
فکر کردن درباره ی کار آفریننده و آفریده شده،روشنایی و نور یه دل ها می بخشد
و فکر نکردن و نادانی کردن تاریکی به دل ها می دهد و نتیجه نادانی گمراهی است.
شعر:
باد بهاری وزید از طرف مرغزار باز به گردون رسید،ناله ی هر مرغ زار
خیزوغنیمت شمار،جنبش بادربیع ناله ی موزون مرغ،بوی خوش لاله زار
هرگل وبرگی که هست،یادخدامیکند بلبل و قمری چه خواند؟یاد خداوندگار
برگ درختان سبزدر نظر هوشیار هر ورقش دفتری ست،معرفت کردگار
"سعدی"
معنی شعر : سعدی
1 ـ باد بهاری از طرف سبزه زار وزید
باز صدای پرندگان به گوش گردش روزگار رسید.
2 ـ بلند شو و از فرصت استفاده کن.وزیدن باد بهاری،
صدای آهنگین پرندگان و بوی خوب گلها
3 ـ هر چیزی که در دنیا هست،از خداوند یاد می کند.
بلبل و قمری و پرندگان با صدای زیبای خود چه چیزی را یاد آوری کردند؟
یاد خداوند و آفریدگار.
4 ـ برگ درختان سبز،در نظر انسان عاقل
مانند دفتری است که به آن نگاه می کند و به شناخت خداوند می رسد.
درباره این سایت